Walka klas w bezklasowej Polsce
Sławomir Magala [Stanisław Starski]

Autor interpretuje źródła antykomunistycznego zrywu społeczeństwa z lat osiemdziesiątych jako przejaw walki klasowej. W umiejętny sposób opisuje proces budzenia się świadomości klasowej wśród robotników zaangażowanych w masowy protest przeciwko klasie panującej, która podporządkowała sobie struktury państwowe i ekonomiczne, przykładając się tym samym do wzrostu społecznych nierówności i podziałów.
 
Gdańsk 2012, 384 strony
seria: Idea Solidarności. Historia Solidarności
ISBN: 978-83-62853-04-5
e-ISBN: 978-83-62853-15-1
→ Wydanie elektroniczne do bezpłatnego pobrania   
pobierz | PL_epub | PL_mobi

→ Kup egzemplarz drukowany   
kup | tutaj
 Zobacz też SŁAWOMIR MAGALA: Solidarność w sieci: walka klas w epoce sentymentalnej konsumpcji – wystąpienie w cyklu Gdańskie Wykłady Solidarności.
Recenzje Dobrze się więc stało, że książka Sławomira Magali została po trzydziestu latach przypomniana i zaprezentowana polskiemu czytelnikowi. Jej przewrotne (za sprawą nawiązania do języka walki klas) oraz dobrze wyartykułowane tezy, anglosaska forma eseju, a także dowcipny styl pisarski powodują, że choć powstało wiele książek obszerniej czy głębiej analizujących przeobrażenia społeczne i polityczne w komunistycznej Polsce, warto esej Magali przeczytać. Również po to, by lepiej rozumieć obecne konflikty społeczne.
Mateusz Fałkowski, Pracownicy przeciw właścicielom państwa, „Kultura Liberalna” nr 214 (7/2013) z 12 lutego 2013

Coraz trudniej dziś uwierzyć w robotniczą genezę pierwszej „Solidarności”. Jeszcze trudniej postrzegać ją jako ruch społeczny o charakterze lewicowym. Interpretacje i wyobrażenia na jej temat zostały przejęte przez różne nurty prawicy, z których większość ukształtowała się jeszcze na pograniczu PRL i III RP i zawiera wiele komponentów mistyfikujących charakter ruchu. Tym cenniejszym wydarzeniem jest pierwsze polskie wydanie „Walki klas w bezklasowej Polsce”, pióra Sławomira Magali. Książka przywraca „Solidarność” lewicy demokratycznej i niepodległościowej, a zarazem stanowi znakomitą odtrutkę na postkomunistyczne mity związane z PRL, mocno zakorzenione nawet w głowach młodszych pokoleń lewicowców. I choć dla wielu będzie to kontrowersyjne, „Solidarność” – na przekór znanemu powiedzeniu Jana Pawła II – była z konieczności także ruchem jednych przeciw drugim, walką zainicjowaną przez klasę robotniczą przeciw właścicielom państwa, pracy, kapitału i zorganizowanej przemocy w realiach PRL.
Krzysztof Wołodźko, W imię „Solidarności”: jedni przeciw drugim, Nowy Obywatel