ETYKA PUBLIKACYJNA

Opis stosowania zasad etyki publikacyjnej

Wydawnictwo Europejskiego Centrum Solidarności przyjęło i stosuje najwyższe standardy oraz zasady etyki publikacyjnej w celu przeciwdziałania nieuczciwym praktykom publikacyjnym. Punktem odniesienia są w tym zakresie wytyczne COPE – Committee on Publication Ethics (Komitet ds. Etyki Publikacyjnej).

1. Zasady dotyczące autorów
• Autor składający propozycję wydawniczą zobowiązany jest zgłaszać do publikacji wyłącznie własne, w pełni oryginalne teksty.
• Autor zobowiązany jest do poszanowania własności intelektualnej innych osób. Wykorzystane w publikacji badania innych naukowców powinny być odpowiednio oznaczone: wskazując źródło i ewentualnie zaznaczając, że jest to cytat. Niedopuszczalne są natomiast takie praktyki jak plagiat, autoplagiat, ghostwriting, pominięcie w wykazie autorów osób, które przyczyniły się do stworzenia dzieła oraz przypisywanie autorstwa osobom, które nie przyczyniły się do stworzenia dzieła (tzw. guest authorship).
• Autor zobowiązany jest do rzetelnego opisu wykonanych prac badawczych, korzystania wyłącznie z prawdziwych (niesfabrykowanych) danych oraz obiektywnej interpretacji wyników. Autor powinien być gotowy udostępnić dane wykorzystane w zgłoszonym do publikacji tekście.
• Autor zobowiązany jest do ujawnienia źródła finansowania publikacji, wkład instytucji naukowo-badawczych oraz konflikty interesów, które mogą wpłynąć na wyniki lub interpretację badań.

2. Zasady dotyczące wydawcy
• Wydawca rozstrzyga o tym, które teksty zostaną przyjęte do publikacji. Swoją decyzję powinien oprzeć na ocenach sporządzonych przez recenzentów naukowych pracy, którzy określają jej walor naukowy, oryginalność ujęcia opisywanego problemu, zastosowaną metodologię i poprawność wnioskowania oraz spójność i przejrzystość wywodu. Wydawca ma prawo uzależnić przyjęcie tekstu do publikacji od naniesienia przez autora stosownych zmian i poprawek.
• Wydawca zobowiązany jest do sprawdzenia każdego nadesłanego tekstu przy pomocy programu antyplagiatowego. W razie wątpliwości dotyczących rzetelności naukowej wydawca zwraca się do autora z prośbą o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji. (Autor ma prawo w tym momencie nanieść stosowne zmiany i poprawki). W przypadku jednoznacznego stwierdzenia nieuczciwej praktyki naukowej wydawca dokumentuje jej przejawy oraz informuje odpowiednie podmioty, a sam tekst nie zostaje przyjęty do publikacji.
• Wydawca zobowiązany jest do oceny nadesłanych tekstów wyłącznie pod względem merytorycznym. O odrzuceniu tekstu nie mogą decydować okoliczności poza-merytoryczne, takie jak płeć, rasa, pochodzenie, wyznanie czy poglądy polityczne autora/autorów.
• Wydawca przeciwdziała zjawiskom zwanym ghostwriting, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji; guest authorship (honorary authorship), gdy udział autora jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest autorem (współautorem) publikacji.
• Wydawca zobowiązany jest do przeciwdziałania konfliktom interesów. W związku z tym pracownikom wydawnictwa wolno ujawniać informacje na temat złożonej pracy wyłącznie osobom uczestniczącym w procesie wydawniczym z uwzględnieniem anonimizacji na etapie recezji tekstu.

3. Zasady dotyczące recenzentów
• Zadaniem recenzenta jest wsparcie wydawcy w podjęciu decyzji o przyjęciu tekstu do publikacji. Recenzent może również wesprzeć autora tekstu sugerując mu niezbędne zmiany i poprawki.
• Recenzent zobowiązany jest dostarczyć recenzję w ustalonym terminie. W przypadku niemożliwości wywiązania się z tego obowiązku (ze względu na brak czasu bądź kompetencji merytorycznych lub z powodu konfliktu interesów) powinien niezwłocznie poinformować o tym wydawcę.
• Recenzja ma charakter anonimowy – ani autor, ani recenzent nie powinni znać swojej tożsamości.
• Recenzent zobowiązany jest przeprowadzić recenzję z zachowaniem standardów obiektywności. Swoje uwagi powinien przedstawiać jasno, popierając je odpowiednimi argumentami. Niedopuszczalna jest personalna krytyka autora/autorów pracy.
• Recenzent zobowiązany jest do poinformowania wydawcy o wszystkich stwierdzonych przypadkach nieuczciwej praktyki naukowej, jakich dopuścił się autor recenzowanego tekstu.
• Recenzent zobowiązany jest do traktowania recenzowanej pracy jako dokumentu poufnego. Recenzent nie może pokazywać tekstu nieupoważnionym osobom, dyskutować o nim ani wykorzystywać go dla swoich własnych korzyści.