Strajki, manifestacje i starcia uliczne w PRL i bloku wschodnim
pod redakcją Jakuba Kufla i Konrada Knocha

Strajki, manifestacje i zajścia uliczne w państwach bloku wschodniego w okresie komunizmu były wyrazem niezadowolenia społeczeństwa, a czasem także jedynym sposobem nacisku na władze. Nierzadko miały dramatyczny przebieg. W 1970 r. władze PRL przeprowadziły „reformę gospodarczą”, która polegała na podwyższeniu cen podstawowych artykułów spożywczych. Społeczeństwo zaprotestowało przeciwko tzw. operacji cenowej, a na Wybrzeżu doszło do gwałtownych wystąpień. Początkowo strajkujący chcieli negocjować, ale nieprzyzwyczajona do dialogu władza sięgnęła po rozwiązanie siłowe. […]
Podobnie jak w Polsce, także w innych krajach bloku wschodniego uzależnionych od Związku Radzieckiego wszelkie przejawy oporu były brutalnie tłumione przez służby podległe partiom komunistycznym albo przy pomocy „bratnich” wojsk sowieckich. Władza chciała kontrolować wszystkie dziedziny życia społecznego – naukę, kulturę, edukację, gospodarkę, a zwłaszcza niezależną działalność polityczną. Protesty przybierały różną formę: przygotowywano apele, ogłaszano manifesty, strajkowano w zakładach pracy, wychodzono także na ulice miast. […]
Jak dotąd ukazało się niewiele syntetycznych publikacji analizujących zjawisko protestów w okresie komunizmu. […] Brakuje natomiast ujęć tematycznych czy przekrojowych. Niniejsza publikacja próbuje wypełnić tę lukę i ukazać zjawisko oporu społecznego z wielu perspektyw, m.in. historycznej, politologicznej czy socjologicznej.

ze wstępu
Gdańsk 2022, 528 stron    → Premiera wkrótce   
   → Zobacz spis treści   
Zobacz też Strajki, manifestacje i zajścia uliczne w PRL i bloku wschodnim – konferencja naukowa ECS