„Bez znieczulenia”, choć zaliczany do najważniejszych filmów „kina moralnego niepokoju”, w dorobku Andrzeja Wajdy nie plasuje się w ścisłej czołówce. Mimo to ma kilka niepodważalnych zalet, w tym znakomitą rolę Zbigniewa Zapasiewicza oraz garść przenikliwych obserwacji psycho- i socjologicznych, pozwalających lepiej zrozumieć mechanizm niszczenia nieprzeciętnych jednostek w PRL. Dramat wybitnego dziennikarza uwikłanego w konflikty osobiste i zawodowe. Kryzys małżeństwa, rzutujący na sferę aktywności zawodowej bohatera, daje pretekst do postawienia ważnych pytań natury moralnej i obnażenia mechanizmów społeczno-obyczajowych.

źródło opisu: Filmpolski.pl /PWSFTiT im. Leona Schillera w Łodzi

→ POWRÓT