Praca ma charakter historyczny, przedstawia całościowo problematykę polskiego rocka. Rock jest kategorią należąca nie tylko do świata muzycznego, lecz także społeczno-kulturalnego. Rock staje się najciekawszym zjawiskiem wtedy, gdy nie tylko uczestniczy w typowych zjawiskach kultury oficjalnej, popularnej, ale sam taką kulturę wokół siebie stwarza. Historia rocka pokazuje, że muzyka ta wszędzie na świecie najlepiej funkcjonowała w momentach kryzysu kultury, wtedy gdy żywioł wygrywał z ładem, następowały przesilenia, a utarte koleiny życia przestawały być wygodne. Zarówno muzyka rockowa, jak i wszystkie towarzyszące jej zjawiska okołomuzyczne w znacznym stopniu wpłynęły na kształt kultury młodzieżowej i popularnej – światowej i polskiej. Zapisały się w dziejach jako wyraz buntowniczego wystąpienia młodzieży poszukującej własnej tożsamości i odrębności. Stały się integralną częścią kultury młodzieżowej, jej treścią i nośnikiem – uniwersalnym językiem młodzieży. W rezultacie doszło do ważnej zmiany społecznej – zaakceptowano odmienne wzorce zachowania ludzi młodych.