Toborek, Tomasz (2010):

Niezależna muzyka rockowa.


Łódź: Instytut Pamięci Narodowej (Rok Kultury Niezależnej, t. 1).



Rozwinięcie tematu zawartego w tytule publikacji związane jest bez wątpienia z pytaniami – czym była i jest muzyka niezależna? Czy jej nieodłącznym elementem musi być krytyka rzeczywistości społeczno-politycznej? A może ważniejszy jest charakter twórczości odbiegający od obowiązujących standardów, ograniczający często grono odbiorców do wąskiej grupy wtajemniczonych. Wydaje się, że specyfiką polskiej muzyki rockowej w latach osiemdziesiątych było połączenie tych dwóch zjawisk. Wcześniej ujawniło się to na Zachodzie podczas punkowej rewolucji, gdy radykalne społeczne hasła współgrały z nową, skrajnie bezkompromisową muzyką. W Polsce, gdzie we wszystkich dziedzinach działalności artystycznej doszukiwano się akcentów politycznych, również scena rockowa postrzegana była jako miejsce nagromadzenia takich treści. Pytaniem pozostaje – czy w związku z tym wszystkie zespoły, których twórczości przypisywano polityczny wydźwięk, bez względu na rodzaj wykonywanej muzyki i ewentualne „kompromisy z systemem”, można uznać za niezależne?

 
W niniejszej publikacji odwołuję się do artystów w różny sposób szukających niezależności i możliwości nieskrępowanej wypowiedzi. Być może, w niektórych wypadkach, nie udało się uniknąć subiektywnego spojrzenia na ich twórczość. Moim celem nie było jednak ryzykowne wartościowanie, a uświadomienie większej złożoności całego zjawiska i przypomnienie tamtego gorącego okresu, w którym muzyka odegrała niezwykłą rolę.

Ze wstępu Tomasza Toborka