Blumsztajn, Seweryn; Sutowski, Michał (2014):Kuroń. Przewodnik Krytyki Politycznej.
Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej (Seria Przewodniki Krytyki Politycznej, t. 39).
"Dżinsowa kurtka, zachrypnięty głos, nieodłączny termos... Do tego wielka charyzma i wielkie serce, lata spędzone w więzieniu za wolną Polskę i chochla zupy w ręce ministra. Potoczny obraz Jacka Kuronia – polityka, wychowawcy, dysydenta, intelektualisty. Autora Wiary i winy szanowano, ceniono, często kochano – ale czytano umiarkowanie; słuchano z przejęciem, ale nie zawsze wystarczająco uważnie.
Kuroń. Przewodnik Krytyki Politycznej pokazuje najsłynniejszego, obok Lecha Wałęsy, opozycjonistę PRL oczami kilku pokoleń – przyjaciół z jednej celi i towarzyszy wspólnych imprez, kolegów z rządu i współtwórców polskiej transformacji, wychowanków z epoki walterowców i młodych organizatorów kampanii do czerwcowych wyborów. Dlaczego najpierw budował komunizm, a potem z nim walczył; czego szukał w marksistowskiej wierze i w katolickiej „Więzi”; dlaczego tak ostro krytykował tę samą Polskę, którą sam wcześniej budował? I wreszcie – jakiej Polski chciałby Jacek Kuroń dziś?
Na te i inne pytania odpowiadają między innymi: Karol Modzelewski, Danuta Kuroń, Seweryn Blumsztajn, Jerzy Osiatyński, Andrzej Leder, Sławomir Sierakowski, Adam Wajrak."
(Od Wydawcy)
Cytaty z publikacji:
Zawsze się we mnie buntowało, gdy traktowano Jacka Kuronia jedynie jako działacza i nie zwracano uwagi na jego pisarstwo polityczne – oprócz Wiary i winy i jej kontynuacji, które jednak powszechnie uważa się jedynie za świetną literaturę pamiętnikarską. W środowisku opozycyjnym Kuroń zawsze uchodził za postać wyjątkową i darzono go szacunkiem, ale już z przymrużeniem oka traktowano Kuronia-filozofa. Do dziś pozostaje niewydany jego bardzo gruby tom rozważań, którego publikację mu odradzano. Historyczna postać nie powinna kompromitować się „ogólną teorią wszystkiego”. Nieoparte na systematycznych studiach myśli za mało przypominają inne poważne książki, więc niechybnie zostałyby odebrane jako naiwne i utopijne. Dziś przecież nie pisze się utopii. Anie nie wolno być naiwnym.
(ss. 6)
Spis treści:
| WSTĘP | |
| Naiwny, który wie, jak pokonać cyników | Sławomir Sierakowski |
| WYCHOWAWCA I PRZYJACIEL | |
| Jak to z walterowcami było: opowieści Danusi i Saszki Czubatych. | Z Danusią i Saszką Czubatymi rozmawiają Jacek Garwacki, Marysia Lechman i Wanda Sadowska |
| Rodzice ostrzegali. | Z Adamem Wajrakiem rozmawia Michał Sutowski |
| Jacek Kuroń i animacja kultury: co dalej? | Anna Cieplak |
| MYŚLICIEL | |
| Od utopii do utopii: pisma polityczne Jacka Kuronia | Andrzej Walicki |
| Współpraca i działanie grupowe: o metodzie pedagogicznej Jacka Kuronia | Aleksandra Denst-Saudra |
| Zupełnie nieznane światy | Misza Tomaszewski |
| POLITYK | |
| Każdy odruch sprzeciwu może być dobry. | Z Sewerynem Blumsztajnem rozmawia Michał Sutowski |
| Politycznie nie przegrywam, choć nie wygrywam nigdy. | Z Jackiem Kuroniem rozmawia Michał Chimiak |
| Negocjacje i odpowiedzialność | Jerzy Hausner |
| Wierność i zdrada | Juliusz Gardawski |
| Pozostał człowiekiem lewicy | Z Karolem Modzelewskim rozmawia Michał Sutowski |
| JACEK DZISIAJ | |
| Król Lear | Andrzej Leder |
| Obecność I nieobecność Jacka Kuronia | Danuta Kuroń |
| Kuronia model gospodarczy Polski | Jerzy Osiatyński |
| Kuroń budzi nas do działania | Mikołaj Syska |